ကၽြနဳ္ပ္၏ တစ္ေန ့တာ လုပ္ငန္းစဥ္မွာ လူတုိင္းမလုပ္ခ်င္ေသာ အလုပ္ျဖစ္၏။
လူတုိင္းမလုပ္ခ်င္ေသာ အလုပ္ဆုိျပီး တစ္မ်ဳိးေတာ့ မေတြးလုိက္ပါႏွင့္။
ထုိအလုပ္ကား စာက်က္ျခင္း တည္းဟူေသာ အလုပ္ပင္ျဖစ္ပါသည္။မွန္ပါသည္ ။
ထုိစာက်က္ျခင္း အလုပ္သည္ လူတုိင္းလုပ္ျခင္ေသာ အလုပ္ မဟုတ္ပါ သုိ ့ေပမယ့္
ကုိယ့္ဘဝတုိးတက္ဖုိ ့အတြက္နဲ ့ ဘဝရည္မွန္းခ်က္ ျပည္ေစဖုိ ့အေရး ဘဝကေပးေသာ
ကုိယ့္အသိစိတ္ႏွင့္ကုိ လုပ္ရေသာ အလုပ္ျဖစ္ပါသည္။ စာက်က္ျခင္း အလုပ္သည္
အသက္ၾကီးေလ ပုိျပီးပ်င္ေလးျဖစ္၏။ ခက္သည္ကား စိတ္ဟူသည္
အာရုံတစ္မ်ဴိးတည္းမွာ အျမဲတေစ မထားနုိင္ပါ ၊တစ္ခါေလေတာ့လည္
စိတ္ထြက္ေပါက္ကုိ လူတုိင္းရွာၾကစျမဲ မဟုတ္ပါလား၊ကၽြနဳ္ပ္လည္း
လူတစ္ေယာက္ေပမုိ ့ ပ်င္းတဲ ့ အခါဆုိ စိတ္ထြက္ေပါကို ရွာမိပါသည္။
တစ္ျခားေတာ့ မဟုတ္ပါ။ လၻက္ရည္ဆုိင္ထုိင္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ယခုေခတ္
လၻက္ရည္ဆုိင္တုိင္းမွာ သီခ်င္း(သုိ ့မဟုတ္) ဇာတ္ကားေတြကို ျပသေလ့ရွိ၏။
တစ္ေန ့မွာ ကၽြန္ုပ္လည္း ပ်င္းပ်င္းရွိေနတာႏွင့္ လၻက္ရည္ဆုိင္ကုိ
ထြက္လာသည္၊ ထုိအခ်ိန္ ဆုိင္တြင္းမွာ ျမန္မာဇာတ္ကားျပသထား၏။
ဖုိးထင္အမည္ရွိေသာ ဇာတ္လမ္းျဖစ္သည္၊ ထုိဇာတ္ကားကုိ အက်ဥ္းရႈံးျပီး
တင္ျပပါေတာ့မည္။တစ္ေန ့မွာ ဇာတ္ေကာင္မင္းသားထံကို မင္းသၼီးသည္
မေခၚပဲႏွင့္ေရာက္လာခဲ့၏၊ သူတစ္ေယာက္တည္းေတာ့ မဟုတ္ပါ ငါးလအရြယ္
ကုိယ္ဝန္လြယ္ထားရေသာ သေႏၶသားေလးပါခဲ ့သည္။ ကုိးလေက်ာ္ ဆယ္လကိုလည္းေရာက္ေရာ
မီးဖြားခဲ ့၏၊ မီးဖြားရင္းပင္ မိခင္သည္ ျပန္ႏွင္မထုတ္ပဲ
ဇာတ္ေကာင္မင္းသားထံမွ ထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။ ကေလးကား မိန္းကေလးျဖစ္သည္
ထုိမိန္းကေလးကုိ လႈိင္း......လုိ ့နာမည္မည့္လုိက္၏။ ကၽြနဳ္ပ္လည္း
ကၽြနု္ပ္ေနရာကုိ ျပန္လာရင္း အေတြးတစ္ခု ပါလာခဲ ့ သည္၊ ထုိအေတြးကား
လႈိင္း...ဟူေသာ နာမည္ျဖစ္ပါသည္။
လႈိင္း....တဲ ့နာမည္ေလးက ခ်စ္စရာ။ ခ်စ္စရာဆုိေပမင့္
လႈိင္း..ဆုိသည့္ သေဘာတရားသည္ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဆုိရေသာ္ လႈိင္း..ဟူသည္မွာ
ေလဟုဆုိအပ္ေသာ အရာႏွင့္ ကင္းျပီးမျဖစ္နုိင္ပါ။ ေလ၏ သြားလာလုပ္ရွားမႈႏွင့္
သက္ဆုိင္ေန၏။ ေလေျပေအးေအးေလး တုိက္ခတ္လ်ွင္ လႈိင္းသည္ နဳနဳေလးရုိက္ခတ္မည္။
ေလထု၏ တုိက္ခတ္မႈၾကမ္းလွ်င္ကား လႈိင္းသည္ ျငိမ္ခံေနမည္ မဟုတ္ပါ။
ေလ၏တုိက္ခတ္မႈ ပမာဏေလာက္ လႈိင္းသည္ ျပန္လည္တုန္ ့ျပန္သည့္ အေနျဖင့္
လႈိင္းထန္ေနေပဦးေတာ့မည္။..လႈိင္း..ဟု အမည္နာမပညတ္ ခံထားရသည့္
မိန္းကေလးသည္လည္း လူထဲက လူတစ္္ေယာက္ပင္။ လူရယ္လုိ ့ျဖစ္လာလွ်င္
ဇာတိဟုဆုိအပ္ေသာ ပဋိသေႏၶ ေနျခင္းျဖင့္ ကင္းျပီး မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ
မျဖစ္နဳိင္ပါ။ ဇာတိဟုဆုိအပ္ေသာ ပဋိသေႏၶ ေနျခင္းေၾကာင့္ လူရယ္လုိ ့
တဆက္တည္းမွာပဲ ဇရာဟုဆုိအပ္ေသာ အုိျခင္းတရားသည္လည္း ေနာက္မွ ထပ္ၾကပ္မကြာ
အရိပ္ပမာလုိ တေကာက္ေကာက္လုိက္ေနေပဦးမည္။ နဳပ်ဳိလွပျခင္းဟာ
အုိမင္းရင့္ေရာ္ျခင္းမွာ ဆုံးသလုိ ဇာတိပဋိသေႏၶ ၶၶေနျခင္းသည္လည္း
မရဏဟုဆုိအပ္ေသာ ေသျခင္းမွာ ဆုံးေပလိမ့္မည္။ ဇာတိမွ မရဏသုိ ့ မေရာက္မွီ
ၾကားကာလတြင္ စိတ္၏ေစခုိင္းတုိက္တြန္းမႈေၾကာင့္ ..လႈိင္း..ဆုိသည့္
မိန္ကေလးလည္း ေလာကဓံတရား ရွစ္ပါးႏွင့္ ထိပ္တုိက္ရင္ဆုိင္ေတြ ့ရေတာ့မည္။
ေလာကဓံတရား ရွစ္ပါးဟူသည္ လာဘ..လာဘ္ရျခင္း၊ အလာဘ..လာဘ္မရျခင္း၊
ယသ..အျခံအရံ ရွိျခင္း၊ အယသ..အျခံအရံမရွိျခင္း၊ နိႏၵ.. ကဲ့ရဲ
့ျခင္း၊ပသံသ..ခ်ီးမႊမ္းျခင္း၊ သုခ..ခ်မ္းသာျခင္း၊ ဒုကၡ..ဆင္းရဲျခင္းတုိ
့ေပးတည္း။ စိတ္ဟုဆုိအပ္ေသာေလ၏ ေစခုိင္းတုိက္တြန္မႈနည္းလွ်င္
ေလာကဓံတရားႏွင့္နည္ျပီး ရင္ဆုိင္ရလိမ့္မည္၊ စိတ္၏ဟုဆုိအပ္ေသာေလ၏
ေစခုိင္းတုိက္တြန္းမႈ မ်ားလွ်င္းကား အထူးေျပာစရာ လုိမည္မထင္ပါ။ လူသားတုိင္း
ထုိ ့အတူပင္ျဖစ္၏
ထုိေၾကာင့္ ယခုလက္ရွိဘ၀မွာ ခ်မ္သာသည္ ဆင္းရဲသည္ ရွိေစဦးေတာ့၊
ေသသည္မွ ေနာက္ျဖစ္ျခင္ေသာ ဘ၀၌ ခ်မ္းသာဖုိ ့ဆုိရင္ တစ္နည္းအားျဖင့္
ဘ၀ကူးေကာင္းဖုိ ့ဆုိရင္ေတာ့ ဘ၀ကူးလက္မွတ္လုိေပလိမ့္မည္။ ထုိဘ၀ကူးလက္မွတ္ကုိ
ခ်မ္းသာသည္ျဖစ္ေစ ဆင္းရဲသည္ျဖစ္ေစ မည္သူ ့ဆီကုိမွ လက္ျဖန္႕ေတာင္းေနစရာ
မလိုပါ။ ကုိယ့္ကုိယ္၌သာ ျပန္လည္ေတာင္းရမည္။ ထုိလက္မွတ္ကား ကုသလကမၼလုိ
့ဆုိသည့္ ကုသုိလ္ကံပင္ ျဖစ္သည္။ ကုသုိလ္ကံဟုဆုိအပ္ေသာ လက္မွတ္ကုိ ရယူဖုိ
့မေမ့ေလ်ာ့ျခင္း သတိတရား လုိအပ္ပါသည္။ သုံးခြင္ပရေမ တုိ႕စိေႏၱကား မိန္
့ၾကားခဲ့သည္မွာလည္း " သတိတစ္လုံး အစဥ္သုံး အဆုံးနိဗၺဴတာ" ...တဲ ့..။
အရာရာတုိင္း အမႈကိစၥတုိင္းမွာ သတိတရားႏွင့္ ျပည့္စုံၾကပါေစ.......။
ရာဇဖြား
